In 1939 ontstonden de plannen om een technische school op te richten. Maar door de oorlog kon dit niet doorgaan. Na de oorlog, namelijk op 24 april 1944, ging men op zoek naar een geschikte plaats voor de school. Ze vonden een stuk weiland, gelegen aan de Sint-Bernardsesteenweg, waar een boerderij stond. Op 20 oktober 1946 werd de eerste steen gelegd. Omdat in september 1947 het huidige gebouw met als naam blok A nog niet af was, gaven ze alvast les in een legerbarak. We schrijven 15 september 1947. Toen de school af was, startte men met 85 leerlingen en met 3 studierichtingen: mechanica, elektriciteit en houtbewerking.
De eerste leraars waren :
- E.H. Nysen : pastoor van de parochie
- E.H. Smets : directeur
- E.H. Snoeckx :studieprefect en leraar wiskunde
- E.H. Coninx : leraar algemene vakken die na 2 jaar E.H. Snoeckx zou opvolgen als studieprefect
Voor technische vakken deed men wat later beroep op :
- Dhr. Den Haerycnk: leraar mechanica
- Dhr. de Clerck: leraar houtbewerking
Na de oorlog waren de leermiddelen erg schaars en moesten ze veel materiaal zoeken o.a. bij Amerikaanse stockhuizen.
Financieel was het eerste jaar zeer moeilijk. De school werd namelijk het eerste jaar niet gesubsidieerd. Daarom stichtten E.H. Bauwens samen met mej. Hélène Montens het comité van medewerksters op. Dit comité was zeer belangrijk voor onze school.
Het tweede jaar waren er al 134 leerlingen en het lerarenkorps werd uitgebreid met:
- E.H. Bouchet: salisiaan
De heren Gaston de Bonte, Gérnard Thiré en Frans Ceulemans.
In 1952 werd de huidige B-blok in gebruik genomen. In 1955 kwam een nieuwe werkplaats mechanica.
In 1958 telde de school meer dan 600 leerlingen en dit leerlingenaantal bleef stijgen zodat in 1962 de C-blok in gebruik werd genomen.
Intussen was in 1960 het Hoger Instituut opgericht dat in 1964 een zelfstandige school werd.
Tijdens de jaren 60 groeide het leerlingenaantal in het technisch onderwijs. Er kwamen nog anderen studierichtingen bij: industriële wetenschappen, chemie , bouw en vooral de BSO afdeling. Omdat er opnieuw plaatsgebrek was, bouwde de toenmalige directie de blok E.
In het begin van de jaren 70 werd ook de afdeling elektronica toegevoegd aan de reeds bestaande studierichtingen.Op het einde van de jaren 70 besloot men het huidige sportcomplex en werkhuizen te bouwen.
De directeur van toen: René. Hoste heeft samen met de directie en leerkrachten, onder leiding van een urbanist, een nieuw concept uitgebouwd voor de werkhuizen en het sportcomplex. In 1982 werd met de bouw begonnen en in 1988 werd het laatste gebouw ingehuldigd.
Gedurende de jaren ’90 werden de andere gebouwen gerenoveerd en kon men aan de uitrusting van de school wat meer aandacht besteden.
Vandaag mogen we zeggen dat we over een school beschikken met een ruim aanbod aan goed uitgeruste studierichtingen.
Een kleine eeuw later telt de school ongeveer driemaal zoveel leerlingen.
Vanwaar het succes van onze school?
De hoofdgedachte van onze school is, het kind in de geest van Don Bosco en als christen op te voeden.