Het hart van de robotslang is een Raspberry Pi, een minicomputer die geprogrammeerd werd via de taal Python, vandaar de naam van hun eindwerk: De Pithon. De ‘i’ slaat op de complexe wiskunde achter het programma.
Hun sturingsprogramma is van zo’n uitzonderlijke kwaliteit dat externe beoordelaars dachten dat het een project was van een “Master Ingenieurswetenschappen”. Het niveau wiskunde waarover ze moesten beschikken was uitermate hoog en voor de technische realisatie hebben Adam en Tobie zichzelf zowel elektronisch als mechanisch overtroffen.
Het afwerken van het prototype liep jammer genoeg spaak op de beperkte afmetingen van de 3D-printers op school en de enorme lange printtijd van hun stukken waar de 3D-printers zich in verslikten. Toch werden ons duo geselecteerd om hun project te presenteren voor de jury van de Prijs Focus Aarde 2017, een wedstrijd van de Stichting Koningin Paola. Adam en Tobie waren bij de laatste tien en mochten dus naar de officiële prijsuitreiking.
Daar mochten we vaststellen dat het niveau van hun eindwerk dermate hoog was, dat het zelfs het petje van de jury te boven ging. Na hun presentatie kwamen er dan ook eerder algemene dan diepgaande vragen. Toen ons heldenduo een eervolle zesde plaats kreeg, zagen hun begeleiders Erik Marynissen en Sebastiaan Debroyer het met lede ogen aan.
‘Gezien de eerder eenvoudige projecten die voor hen eindigden, verdienden ze absoluut beter,’ liet Erik zich ontvallen.
Toen ook Adam en Tobie hun lichte teleurstelling aan Hare Majesteit zelf, Koningin Paola, meedeelden en de koningin zicht kreeg op hun uitzonderlijk doorzettingsvermogen, hun inzicht en het extreem hoog niveau van hun eindwerk, kon zij niet begrijpen dat onze jongens niet gewonnen hadden. Daarop vertelde de koningin aan de voorzitter van de jury, astronaut Dirk Frimout, dat de Pithon eigenlijk had moeten winnen.
Onze leerlingen glunderden.
Wij zijn het volmondig met koningin Paola eens. Wat een doorzetters! Wat een straffe gasten!
We gaan hen, en bij uitbreiding de hele klas 6TIW die afstudeerde in 2017, missen.
Het ga jullie goed.Adam Vandervorst en Tobie Vermant zijn geen onbekenden. Het zijn de 6TIW’ers die vorig jaar, geschokt door de beelden van de moeilijke zoektocht naar slachtoffers bij de aardbeving in Italië, een reddingsrobot bedachten die ingezet kan worden bij natuurrampen.
Met hun eindwerk, de ‘Pithon’ (zie ons vorig artikel) hebben ze een jaar lang ongekende hoogtes bereikt. Het is dan ook een uitzonderlijk concept. Hun robot is opgebouwd als een slang met als doel zich zo over een rampgebied te verplaatsen. De ‘Pithon’ kan zich door smalle schachten wurmen en ‘zwemmen’ door water, wordt vanop afstand bediend en kan door middel van een lange flexibele nek over en onder obstakels kijken. Met de camera krijg je een beeld van het gebied en via een infraroodconnectie kunnen slachtoffers onder het puin gelokaliseerd worden. De bediening kan vanop eender welke plaats waar wifi aanwezig is en gebeurt met een zelf ontworpen bedieningsinterface waarbij gekozen kan worden om de hele slang als homogeen voorwerp te laten bewegen ofwel elk element apart aan te sturen.
Het hart van de robotslang is een Raspberry Pi, een minicomputer die geprogrammeerd werd via de taal Python, vandaar de naam van hun eindwerk: De Pithon. De ‘i’ slaat op de complexe wiskunde achter het programma.
Hun sturingsprogramma is van zo’n uitzonderlijke kwaliteit dat externe beoordelaars dachten dat het een project was van een “Master Ingenieurswetenschappen”. Het niveau wiskunde waarover ze moesten beschikken was uitermate hoog en voor de technische realisatie hebben Adam en Tobie zichzelf zowel elektronisch als mechanisch overtroffen.
Het afwerken van het prototype liep jammer genoeg spaak op de beperkte afmetingen van de 3D-printers op school en de enorme lange printtijd van hun stukken waar de 3D-printers zich in verslikten. Toch werden ons duo geselecteerd om hun project te presenteren voor de jury van de Prijs Focus Aarde 2017, een wedstrijd van de Stichting Koningin Paola. Adam en Tobie waren bij de laatste tien en mochten dus naar de officiële prijsuitreiking.
Daar mochten we vaststellen dat het niveau van hun eindwerk dermate hoog was, dat het zelfs het petje van de jury te boven ging. Na hun presentatie kwamen er dan ook eerder algemene dan diepgaande vragen. Toen ons heldenduo een eervolle zesde plaats kreeg, zagen hun begeleiders Erik Marynissen en Sebastiaan Debroyer het met lede ogen aan.
‘Gezien de eerder eenvoudige projecten die voor hen eindigden, verdienden ze absoluut beter,’ liet Erik zich ontvallen.
Toen ook Adam en Tobie hun lichte teleurstelling aan Hare Majesteit zelf, Koningin Paola, meedeelden en de koningin zicht kreeg op hun uitzonderlijk doorzettingsvermogen, hun inzicht en het extreem hoog niveau van hun eindwerk, kon zij niet begrijpen dat onze jongens niet gewonnen hadden. Daarop vertelde de koningin aan de voorzitter van de jury, astronaut Dirk Frimout, dat de Pithon eigenlijk had moeten winnen.
Onze leerlingen glunderden.
Wij zijn het volmondig met koningin Paola eens. Wat een doorzetters! Wat een straffe gasten!
We gaan hen, en bij uitbreiding de hele klas 6TIW die afstudeerde in 2017, missen.
Het ga jullie goed.
Het hart van de robotslang is een Raspberry Pi, een minicomputer die geprogrammeerd werd via de taal Python, vandaar de naam van hun eindwerk: De Pithon. De ‘i’ slaat op de complexe wiskunde achter het programma.
Hun sturingsprogramma is van zo’n uitzonderlijke kwaliteit dat externe beoordelaars dachten dat het een project was van een “Master Ingenieurswetenschappen”. Het niveau wiskunde waarover ze moesten beschikken was uitermate hoog en voor de technische realisatie hebben Adam en Tobie zichzelf zowel elektronisch als mechanisch overtroffen.
Het afwerken van het prototype liep jammer genoeg spaak op de beperkte afmetingen van de 3D-printers op school en de enorme lange printtijd van hun stukken waar de 3D-printers zich in verslikten. Toch werden ons duo geselecteerd om hun project te presenteren voor de jury van de Prijs Focus Aarde 2017, een wedstrijd van de Stichting Koningin Paola. Adam en Tobie waren bij de laatste tien en mochten dus naar de officiële prijsuitreiking.
Daar mochten we vaststellen dat het niveau van hun eindwerk dermate hoog was, dat het zelfs het petje van de jury te boven ging. Na hun presentatie kwamen er dan ook eerder algemene dan diepgaande vragen. Toen ons heldenduo een eervolle zesde plaats kreeg, zagen hun begeleiders Erik Marynissen en Sebastiaan Debroyer het met lede ogen aan.
‘Gezien de eerder eenvoudige projecten die voor hen eindigden, verdienden ze absoluut beter,’ liet Erik zich ontvallen.
Toen ook Adam en Tobie hun lichte teleurstelling aan Hare Majesteit zelf, Koningin Paola, meedeelden en de koningin zicht kreeg op hun uitzonderlijk doorzettingsvermogen, hun inzicht en het extreem hoog niveau van hun eindwerk, kon zij niet begrijpen dat onze jongens niet gewonnen hadden. Daarop vertelde de koningin aan de voorzitter van de jury, astronaut Dirk Frimout, dat de Pithon eigenlijk had moeten winnen.
Onze leerlingen glunderden.
Wij zijn het volmondig met koningin Paola eens. Wat een doorzetters! Wat een straffe gasten!
We gaan hen, en bij uitbreiding de hele klas 6TIW die afstudeerde in 2017, missen.
Het ga jullie goed.Categories: Nieuws
0 Comments